Isaiah 21
Rozdział 21
1Brzemię pustynnego morza a. Jak wicher na południe nadciąga b, tak przyjdzie z pustyni, ze strasznej ziemi. 2Srogie widzenie jest mi pokazane. Zdrajca zdradza, niszczyciel niszczy. Nadciągnij, Elamie! Oblegaj c, Medio! Położę kres wszelkiemu wzdychaniu. 3Dlatego moje biodra są wypełnione bólem, ogarnęły mnie skurcze jak skurcze rodzącej. Wstrząśnięty jestem tym, co słyszę, przerażony tym, co widzę. 4Zlękło się moje serce, strach mnie ogarnął. Noc moich rozkoszy zamieniła się w postrach d. 5Przygotuj stół, niech strażnik trzyma straż; jedz, pij. Wstańcie, książęta, namaszczajcie tarcze. 6Tak bowiem powiedział mi Pan: Idź, postaw strażnika, niech mówi, co widzi. 7I zobaczył rydwan z dwoma jeźdźcami, który ciągnęły osły, i rydwan, który ciągnęły wielbłądy; i przypatrywał się im z wielką uwagą. 8Wtedy zawołał jak lew: Panie mój! Stoję ciągle za dnia na wieży strażniczej; stoję na warcie całymi nocami. 9A oto nadciągają mężczyźni na rydwanie z dwoma jeźdźcami. I zawołał: Upadł, upadł Babilon e i wszystkie rzeźbione posągi jego bogów roztrzaskane zostały o ziemię. 10O moi wymłóceni i zboże mego klepiska! Co usłyszałem od Pana zastępów, Boga Izraela, to wam oznajmiłem. 11Brzemię Dumy f. Z Seiru ktoś woła do mnie: Strażniku, co się stało w nocy? Strażniku, co się stało w nocy? 12Strażnik odpowiedział: Nadchodzi poranek, a także noc. Jeśli chcecie dopytywać, dopytujcie, nawróćcie się, przyjdźcie. 13Brzemię na Arabię. W lasach Arabii będziecie nocować, wy, karawany Dedanitów. 14Niech mieszkańcy Tema wyjdą z wodą naprzeciw spragnionych, ze swoim chlebem niech wyjdą na spotkanie uciekającym. 15Będą bowiem uciekali przed mieczami, przed dobytym mieczem, przed napiętym łukiem, przed ciężką bitwą. 16Gdyż tak Pan powiedział do mnie: Za rok, liczony jak rok najemnika, ustanie cała chwała Kedaru. 17A reszta spośród łuczników, dzielni wojownicy spośród synów Kedaru, będzie zmniejszona. Tak bowiem powiedział Pan, Bóg Izraela.
Copyright information for
PolUGdanska